Κόκκινος, Εμμανουήλ

(Χίος 1812 – Αθήνα 1879). Νομομαθής και πανεπιστημιακός. Σπούδασε στη Γερμανία και μαθήτευσε κοντά στον Τιμπό, αντίπαλο του Σαβινί. Ανακηρύχθηκε διδάκτορας το 1836, με μια διατριβή αφιερωμένη στη ρωμαϊκή Δωδεκάδελτο. Το 1839 διορίστηκε υφηγητής του ρωμαϊκού δικαίου στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αργότερα έδειξε προτίμηση προς άλλους κλάδους του δικαίου και, σε συνεργασία με τον Νικόλαο Χατζόπουλο, μετέφρασε και εξέδωσε το 1848 τον πρώτο τόμο του (τότε διεθνώς γνωστού) έργου του Ντιβερζιέ Περίβουλευτικής και εκλογικής μεταρρυθμίσεως. Το 1861 διορίστηκε καθηγητής του ποινικού δικαίου, όμως απολύθηκε το 1863, για να αναλάβει στη συνέχεια την έδρα του διοικητικού δικαίου το 1864. Αργότερα (1875-76) δίδαξε συνταγματικό δίκαιο και εξελέγη πρύτανης του πανεπιστημίου. Άφησε ένα ανέκδοτο σύγγραμμα, με θέμα το διοικητικό δίκαιο.